Een afscheid begeleiden is elke keer weer anders. Deze mevrouw had om precies te zijn 470 dagen geleden bij een ander afscheid bewust besloten dat ik haar uitvaart mocht begeleiden. Dat wist ik toen nog niet.
We hadden tijdens die uitvaart samen een gesprek over de ontspannen informele sfeer die er was en die door haar werd ervaren als warm en licht. Als kind had ze meerdere nare herinneringen aan zwarte en zwaarmoedige uitvaarten overgehouden.
Na haar overlijden ontmoette ik haar echtgenoot. Het was een fijn weerzien onder een trieste maar berustende omstandigheid.
Tijdens een liefdevolle week waar in de huislijke setting bewust afscheid werd genomen. Herinneringen werden gedeeld, de glazen gevuld met wijn en de vazen met tulpen. Op alle momenten van dag waren er mensen in huis, altijd dicht bij haar, geen rekening houdende met tijd. De sfeer was warm en licht.
Tijdens de uitvaart kwamen al deze mensen opnieuw samen. Velen kenden elkaar niet. Er was geen draaiboek, als iemand iets wilde zeggen, was daar ruimte voor. Haar lievelingsmuziek op de achtergrond. En ook nu werden de glazen gevuld met wijn en werd er geproost aan haar kist. De bloemen werden gestoken in de bloemenband en ook hier kwam de tulp terug. Een persoonlijke boodschap of herinnering werd op een kaartje geschreven en tussen de lichtjes op de kist gelegd. Zo nam zij alle lieve woorden met zich mee. Zo wilde zij het graag. Warm en licht.